suskun bir ben var yanımda
suskun..konuşmuyor..
ama ıslak kirpikleri herşeyi anlatıyor
etrafına baktıkça hayaller görüyor
çocukluğunu dinledikçe masallar duyuyor
geleceği düşündükçe acılar hissediyor
hüzünlü gözlerinin altında saklı
saklı duran bir şeyler var
acı gibi..nefret gibi.. aşk gibi..
ama gözleri bile
anlatmak istediklerini anlatamadı
ve şimdi bu onun son çığlığıydı
o,zehri içerken bile gülüyordu
ve son söylediği sözler sessizlikti
sonsuz sessizlikten önce..
bu kapanan gözler onunmuydu?
içtiğine hala inanmıyordu
bütün zehiri
ve içerken gülüyordu
iki kadehe doldurdu
siyanürü
iki kişilik bir masaya oturdu
boş bir sandalyeydi yanındaki
ve ikram etti ona
sonra kendisine..
boş sandalye boş değildi
hayalleri vardı, görünmeyen
ve boşaldıktan sonra bardaklar
gülüyordu,
gülüşü suskunluğunu anlatıyordu
hala inanmıyordu
bu bembeyaz yüz onun muydu?
Konu: zehirli bir ben ( ben yazdım) 
